Kabinet Rutte-Verhagen – een terugblik
Op 23 april 2012 viel het kabinet dat er nooit had moeten komen. Maar wie was nou eigenlijk wie in dit verhaal?
Vooraf een disclaimer: mensen die mij kennen, weten dat ik Geert Wilders en zijn kliek verafschuw, en dat dit minderheidskabinet met die stomme gedoogconstructie naar mijn mening het slechtste is dat Nederland in de recente geschiedenis is overkomen.
Ik ben niet uitgesproken links, zeker niet rechts, maar ik hou van sociaal beleid, rechtsgelijkheid en rechtvaardigheid, integere polici, verstandig uitgeven van gemeenschapsgeld en overheidsbemoeienis alleen en vooral waar nodig. Ik keur maatregelen die privacy en persoonlijke vrijheid onnodig beperken af, maar ben wel voor doortastende en effectieve aanpak van asociaal en crimineel gedrag. Ik ben allergisch voor symboolpolitiek, onhaalbare plannen, discriminatie en geldverspilling.
Vanuit deze optiek voel ik geen enkele behoefte om ook maar enig positief commentaar te geven, en kunt u dit stuk gerust beschouwen als ‘gezeur’ en is het geenzins objectief. Maar dan weet u in ieder geval waar ‘t vandaan komt.
Mark Rutte
Minister-president, minister van Algemene Zaken
Ging voortvarend van start, maar leverde gaandeweg steeds meer in. Verkwanselde liberale ideeën voor de macht, nam geen stelling als Geert Wilders iedereen weer eens schoffeerde, wuifde elk probleem lachend weg.
Maxime Verhagen / Henk Bleker
Economische Zaken, Landbouw en Innovatie
Om met Bleker te beginnen: diens onbetrouwbaarheid bleek al voor zijn aanstelling. Hield behoorlijk lang vol niet in de markt te zijn voor een functie in het kabinet; na zijn doortastende optreden bij het redden van zijn partij (als interim-voorzitter) zou hij gewoon weer paardenboer gaan spelen. Werd toch staatssecretaris, en hielp toen eigenhandig het Nederlandse natuurbeleid om zeep. Ging diverse keren onderuit, onder andere in de kwestie Mauro. Overleefde een motie van wantrouwen.
Maxime Verhagen is vooral goed in de zaken net wat mooier voorstellen dan ze eigenlijk zijn. Een goed voorbeeld is het ACTA-verdrag, waarvan Verhagen -onterecht- zegt dat het verdrag voor de Nederlandse burger geen veranderingen zal inhouden.
Liesbeth Spies (vervanger van Piet Hein Donner)
Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Wie? Mevrouw Spies trad aan toen Piet Hein Donner het kabinet verliet om vice-president van de Raad van State te worden, en is slechts 4 maanden minister geweest. Wilde graag huurverhogingen stimuleren door inkomensgegevens van huurders door te spelen aan woningcorporaties. Werd teruggefloten door de rechter.
Ivo Opstelten / Fred Teeven
Veiligheid en Justitie
Ook wel gewoon “Ivo en Fred“. Deze twee opereerden van alle ministeries het meest als duo, en wilden graag gezien worden als “crime fighters”, maar grossierden feitelijk in symboolpolitiek. Gaan prat op de -onzinnige- verhoging van allerhande boetes en koste-wat-kost invoeren van omstreden maatregelen zoals de wietpas, minimumstraffen, animal cops en ga zo nog maar even door. Moeten gezien worden als de grootste vijanden van privacy en persoonlijke vrijheid die je je in Nederland voor kunt stellen.
Hans Hillen
Defensie
Schrapte 10000 (of waren het er 12000?) banen bij de krijgsmacht. Is fan van de JSF, maakte een foutje met een helikopter in Libie.
Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus / Joop Atsma
Infrastructuur en Milieu
Grootste misdaden: de maximumsnelheid op sommige snelwegen verhogen naar 130 km/u en het totale gebrek aan realiteitszin inzake de OV-chipkaart.
Edith Schippers / Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner
Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Maakten het rookverbod in de horeca deels ongedaan onder druk van de tabaksindustie. Schaften het PGB grotendeels af omdat het te duur werd, maar vergaten dat wat ervoor in de plaats moet komen niet werkt en bovendien waarschijnlijk duurder is.
Henk Kamp / Paul de Krom
Sociale Zaken en Werkgelegenheid
De Krom ontmantelde de sociale werkvoorziening. Kamp (!) werd daarvoor door SP-jongeren tot ‘Aso van het Jaar’ verkozen. Kamp sloot met de vakbonden het felbevochten pensioenakkoord, waarin werd afgesproken dat de pensioenleeftijd vanaf 2020 omhoog gaat naar 66 jaar. Het CPB stelde, dat eerdere verhoging van de pensioenleeftijd goed zou zijn voor de economie en overheidsfinancien, maar Kamp weigerde het pensioenakkoord open te breken.
Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart / Halbe Zijlstra
Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
Van Bijsterveldt bezuinigde 300 miljoen op passend onderwijs, maar wilde wel een omstreden prestatiebeloning voor leraren invoeren. De voorzitter van de Algemene Onderwijsbond noemde haar de slechtste minister van onderwijs die Nederland ooit heeft gehad. Zijlstra hakte er lustig op los in de cultuursector en verhoogde de BTW op podiumkunsten naar 19%. Had daar later spijt van, maar draaide het niet terug.
Jan Kees de Jager / Frans Weekers
Financiën
Als grootste voorvechter van stricte naleving de Europese begrotingsregels, en automatische sancties op het overtreden ervan, heeft De Jager Nederland klem gezet in de huidige begrotingsonderhandelingen.
Gerd Leers
Immigratie, Integratie en Asiel
Voormalig burgemeester van Maastricht, die in die rol voorstander was van een algemeen pardon voor uitgeprocedeerde asielzoekers, maar als minister een soort nieuwe werkelijkheid ontdekt leek te hebben. Heeft vooral in de kwestie Mauro bewezen geen fatsoensnormen meer te kennen.
Uri Rosenthal / Ben Knapen
Buitenlandse Zaken
“Er komt geen kabinet met VVD en PVV. Dat zei informateur Uri Rosenthal donderdag in een toelichting op de mislukte poging om tot gesprekken te komen tussen VVD, PVV en CDA over de vorming van een kabinet. “Een pad met de PVV en de VVD is niet begaanbaar, zo is gebleken”, liet de VVD-informateur weten.” – Telegraaf.nl, donderdag 17 jun 2010.
Als minister in het kabinet, dat er volgens hemzelf niet zou komen, had Rosenthal een aantal lastige kwesties te verwerken: de gestrande helikopter in Libie, het Polenmeldpunt van de PVV en de amnestiewet in Suriname, die met wisselend succes werden afgehandeld. Was bereid om de Rop Gonggrijp aan Amerika uit te leveren in de Wikileaks-kwestie.